Toilet Gate
Ongeveer een week geleden zat ik rustig op mijn stoel ambtenaar te wezen toen er plots, het zal 15u50 geweest zijn, twee opgeschoten pubers voor mijn neus verschenen.
'Mijnheer, er zitten er 2 samen in een kotteke bij de mannen-wc's te vozen', zo kwamen ze mij plots uit mijn concentratie verstoren.
'Excuseer?', zei ik, en nadat ze nog eens duidelijk gemaakt hadden wat er aan de hand was volgde ik hun sloffend en met enige tegenzin naar de wc in kwestie.
Voor de deur aangekomen hield ik even halt en inderdaad : er klonk geritsel en gefluister vanuit een van de kotjes.
Ik klopte op de deur.
Algemene stilte.
Ik klopte nog eens, probeerde een grom in mijn stem te leggen en zei : 'Wil je de deur opendoen aub'.
Algemene stilte.
'Wil je de deur opendoen. Ik denk dat jullie hier met 2 (of meer, maar dat zei ik niet) inzitten.'
Weer stilte toen plots een jongensstem zei : 'Is dat een probleem?'.
'Dat hangt ervan af. Als jullie met 2 jongens zijn niet zozeer. Als er een meisje bij je zit al iets meer, het zijn hier namelijk mannen-wc's'.
Dit laatste had ik er toch maar voor de duidelijkheid aan toegevoegd.
Het duurde even voor mijn gesprekspartner vatte wat ik aan het zeggen was alvorens hij riposteerde met : 'Ik ben wel gene homo hé'.
Een impliciete schuldbekentenis!
Niet veel later ging de deur dan open en daar kwamen jongen en meisje uit. In de poging een uitleg te verzinnen beweerde hij een rustige plaats te zoeken om haar te kussen.
Ik vroeg mij af wat een kennis van mij, zichzelf de 'laatste romantische persoon op deze onromantische wereld', noemend hiervan zou denken : een rustige plaats om te kussen vinden in de stinkende mannen-wc's van een openbaar gebouw. Ik moest het antwoord schuldig blijven.
Eens binnen aan het kussen stond er dan, dixit het hoofdpersonnage van dit verhaal, opeens een 'oude vent' kwaad te bonken omdat hij ook op wc wilde gaan. Hij durfde dan niet meer naar buiten - 'want dat zou afgang zijn'.
Het laatste woord hierop was aan het meisje dat in stilte bij ons liep.
'En dit niet dan?', snauwde ze hem zachtjes toe.
'Mijnheer, er zitten er 2 samen in een kotteke bij de mannen-wc's te vozen', zo kwamen ze mij plots uit mijn concentratie verstoren.
'Excuseer?', zei ik, en nadat ze nog eens duidelijk gemaakt hadden wat er aan de hand was volgde ik hun sloffend en met enige tegenzin naar de wc in kwestie.
Voor de deur aangekomen hield ik even halt en inderdaad : er klonk geritsel en gefluister vanuit een van de kotjes.
Ik klopte op de deur.
Algemene stilte.
Ik klopte nog eens, probeerde een grom in mijn stem te leggen en zei : 'Wil je de deur opendoen aub'.
Algemene stilte.
'Wil je de deur opendoen. Ik denk dat jullie hier met 2 (of meer, maar dat zei ik niet) inzitten.'
Weer stilte toen plots een jongensstem zei : 'Is dat een probleem?'.
'Dat hangt ervan af. Als jullie met 2 jongens zijn niet zozeer. Als er een meisje bij je zit al iets meer, het zijn hier namelijk mannen-wc's'.
Dit laatste had ik er toch maar voor de duidelijkheid aan toegevoegd.
Het duurde even voor mijn gesprekspartner vatte wat ik aan het zeggen was alvorens hij riposteerde met : 'Ik ben wel gene homo hé'.
Een impliciete schuldbekentenis!
Niet veel later ging de deur dan open en daar kwamen jongen en meisje uit. In de poging een uitleg te verzinnen beweerde hij een rustige plaats te zoeken om haar te kussen.
Ik vroeg mij af wat een kennis van mij, zichzelf de 'laatste romantische persoon op deze onromantische wereld', noemend hiervan zou denken : een rustige plaats om te kussen vinden in de stinkende mannen-wc's van een openbaar gebouw. Ik moest het antwoord schuldig blijven.
Eens binnen aan het kussen stond er dan, dixit het hoofdpersonnage van dit verhaal, opeens een 'oude vent' kwaad te bonken omdat hij ook op wc wilde gaan. Hij durfde dan niet meer naar buiten - 'want dat zou afgang zijn'.
Het laatste woord hierop was aan het meisje dat in stilte bij ons liep.
'En dit niet dan?', snauwde ze hem zachtjes toe.
posted by Hans | 3:10 AM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home