Een tijd van weerzien...

Ik zag 3 mannen in het Stadspark vandaag. Ze leken samen op pad te zijn maar toen ik naderbij kwam werd het me duidelijk dat 2 van hen stonden te praten met elkaar terwijl de derde persoon eigenlijk een, heel erg trage, passant was. Ik had een stevig ritme te pakken en was dus binnen enkele seconden ter hoogte van hen. De passant was een heel oud en schraal mannetje. Ik herkende hem... Toen, jaren geleden, de stadsbibliotheek nog in het onmenselijk kleine gebouw aan de Bl. Inkomststraat gehuisvest was zat hij er elke dag in de krantenhoek. Hij leek toen al ten dode opgeschreven... Elke keer als ik er kwam om een krant te lezen keek hij op en mompelde-lispelde op een onverstaanbare manier : 'wilt u De Standaard hebben?'. Beleefd opgevoed zijnde weigerde ik altijd en wachtte ik tot hij die krant uiteindelijk losliet, om mij er tesamen met 5 andere beleefdopgevoeden op te werpen.
De verhuis van de bib naar de Diestsestraat heeft hij nog altijd niet verwerkt. Daar is hij bij mijn weten nog niet opgedoken. Wel zag ik hem af en toe in de uniefbib op Ladeuze en met een fiets doorheen de straten. Al had ik ergens een gevoel van onbehagen, toch was ik blij dat alles nog een beetje hetzelfde bleef, dat de mensen die in 1995 in Leuven waren er ook nu nog zijn.
Drie nog veel meer bekende 'speciallekes' in het Leuvense straatbeeld zijn de priester-die-door-de-duivel-bezeten-lijkt, en altijd in zijn baard wrijft en ietwat agressief mompelt, de man van de maan en de gitarist.
Toen het zwembad op het Hogeschoolplein nog open was heb ik met die laatste nog een intiem moment gedeeld. Bij vrienden, vriendinnen en kameraden sta ik wijd en zijd bekend als de man die zijn douchewater tot op de perfecte graad kan regelen. Onder de douche staand na een verkwikkende reeks van baantjes moet onze gitarist, voor de gelegenheid ook opgedaagd in zwembroek, gevoeld hebben dat mijn water uitermate geschikt was van temperatuur. Hierop probeerde hij de douche samen met mij te benuttigen. Ondanks dat dit een uitmuntende besparende ingreep zou zijn wees ik hem met mijn vinger de weg terug. Hij mompelde iets onbestemd en waagde nog een poging maar ook nu volhardde ik in mijn afwijzing. Hierna droop hij toch maar af en kon ik mij rustig verder wassen.
---
Cultuur, cultuur, cultuur...
Fantastische films gezien : 'Getting my brother laid', 'Sous le sable' en vooral 'Hundstage'.