Isolation

Gisteravond was het de première van 'Het moordmysterie' door de vrouwengilde van Sint-Jacob. Lokaler kan bijna niet. Acht vrouwen zorgden er voor een humoristisch toneelstuk waarbij ook een moordenaar gezocht werd. Het detectivestuk was nu niet echt cruciaal, de kaart van de humor daarentegen werd volop getrokken en het was eigenlijk wel goed (op het niveau van : 'de deurbel gaat' en 5 seconden later gaat de bel ook werkelijk). Ik was er samen met enkele medestudenten van mijn geschiedenistijd, lang geleden. Een van hen zijn vriendin speelde mee in het toneel (ze deed dat goed ook trouwens) en vandaar de logische link tussen het toneel en mijn/onze aanwezigheid. Vers, nieuw, jong en vrouwelijk bloed in een mannenkliek (voor 99%) heeft duidelijk zijn impact op onze ietwat inerte (dit begint een lievelingswoord van ondergetekende te worden), heel erg wekelijkse, kaartavonden. Desalniettemin voor onze eigenwaarde nog even optekenen dat Steve zijn vriendin ook kan drinken èn kaarten (kleurenwies aub!).Tijdens het toneel werd je als publiek regelmatig op het verkeerde been gezet. Scènes die in de mist leken te gaan vielen uiteindelijk toch nog op hun pootjes, net als je begon te denken : 'dit komt nooit meer goed'. Ik voelde in mijn omgeving, het is vreemd hoe zo'n gevoel toch zo tastbaar kan zijn, dat mensen zich lieten verrassen door de plotwendingen. Achteraf, eens verwerkt en begrepen, hoor je hen dan verkondigen hoe ze alles doorhadden, bijna het script al gelezen en het toneelstuk nog eens gezien hadden.Mijn stemming was nogal van solitaire aard. Ik ben dan ook nogal vroeg doorgegaan, een enkeling misschien die zich afvroeg wat er scheelde. Niet veel eigenlijk, al voelde ik me er op de een of andere manier toch wat geïsoleerd. Thuisgekomen speelde ik 'Isolation' van Joy Division enkele keren achter mekaar. Een merkwaardig liedje is dat : het was aanvankelijk niet een van mijn favoriete Joy Div - nummers, maar dat is het wel geworden (een v d vele). Het is een zeldzaam nummer waar de titel perfect in de muziek weerspiegeld wordt.
Pas in mijn bezit geraakt : de nieuwe CD (de enige ook wel) van Yevgueni! In de trein heb ik de teksten nog eens gelezen. Heel erg mooi zijn die soms.'De mooie dingen' is uitgelezen. Een echte aanrader... 'Zeugzoenen' heb ik na 20 blz al terzijde gelegd. Het pakte me nauwelijks tot niet...

Heerlijk weer boven Leuven op dit moment. Heel korte periodes vol zon worden afgewisseld met vlagen stortregen (zoals nu). De ruiten worden beslagen met de regen, de deuren in mijn appartement schudden in hun bestaan. Best sfeervol allemaal.