Water

Zaterdagnamiddag 12 augustus 2006
Ik was rustig op het gemak met een kameraad aan het schaken toen ik een telefoontje ontving.
'Hans, ik heb me bedacht. We gaan morgen omdat het goed weer gaat zijn toch op fietstocht vertrekken. Zorg dat ge alles gepakt hebt en vergeet de massageolie niet. We gaan eerst naar Gooik, dan naar Bornem en dan terug naar Leuven. Als ge mij kunt volgen want ik heb een nieuwe fiets.
''Uhu", dacht ik, en spontaan smeet ik de voornoemde kameraad buiten in de regen en begon mijn sokken uit te sorteren teneinde 3 'paar' te vinden. Om mijn onderbroeken deftig te wassen en droog te krijgen was het iets te laat. Ik dompelde ze snel onder in bad om al wat dingen weg te spoelen. Maar drogen lukte niet meer zodat ik onze fietstocht met natte broek diende af te werken.Mijn leidsvrouwe had echter wel degelijk gelijk, want inderdaad, de zondag begon grijs en droog. Gaandeweg trokken resterende wolkjes op en wat overbleef was een heerlijke stralende dag. De bestemming was het landelijke, beboerde, Gooik, ergens ver weg van de beschaving maar nog redelijk dicht bij Leuven. Ik deed de kaarten dus dat was alvast dik in orde. Slechts héél eventjes reden we, onder mijn gezag, mis. Namelijk net achter chateau Arenberg, toen mijn eerste idee richting oprit E40 leek te leiden. Snel omdraaien en züruck, waarna we op de goede weg kwamen.Die goede weg was fantastisch. Binnendoor via landelijke wegeltjes belandden we achtereenvolgens in Neerijse, Huldenberg, Overijse en Hoeilaart. Vooral het stuk tussen Neerijse en Huldenberg was fantastisch - via een smal padje fietste je vlak langs het rustieke riviertje de Voer. Even voorbij Hoeilaart pauzeerden en aten we in het Zoniënwoud. Hierna belandden we in een mij eerder onbekend landsdeel. Een eerste stadje dat we aandeden was Halle met een toch wel schoon marktplein. Bijna werd mijn leven hier beeindigd door een neersuizende volleybal edoch mijn gazelle, aan de leiding lopend, had het gevaarte ingeschat zodat zelfs haar 'Pas op een volleybal' eigenlijk geheel overbodig was. Geometrisch bijna volmaakt belandde de volleybal tussen mij en haar in. Hierna was het welletjes geweest en in iets wat voor een sneltreintempo kon doorgaan namen we de steenweg naar Lennik. Via Gooik kwamen we dan op de hoofdweg naar Ternat. En hier, tot dan ging het goed, ging het mis, natuurlijk.M'n geliefde gazelle nam hier namelijk het kaartwerk over (zonder kaart dan nog) onder het motto : 'de weg naar mijn thuis zal ik nog wel weten hé', hiermee elk wederwoord van mij in de kiem smorend. Waar dat toe leidde ziet u op de foto (herinner : een zonnige dag, het had niet geregend)... Edocht, alles kwam uiteindelijk nog in orde. We overleefden zompige moerassen en hebben nu de herinnering aan een avontuurlijke reis. Dat is ook wat waard. De overnachting in Gooik was super. 'Een overnachting waarna je wakker wordt en koeien ziet' was gewenst. En wat kregen we... Inderdaad.Helaas bracht de dag erna ons niets anders dan regen, regen en regen. Eens we in Roosdaal-Okegem de Dender bereikten viel het water met bakken uit de lucht. In snel tempo volgden we het prachtige, vlakke, parcours nog tot in Aalst maar hiet was het welletjes geweest en kozen we voor de trein terug naar Leuven.