Luigi

Back in town - na 2 weekjes Frankrijk.
Misschien nog een tekstje hierover, een dezer.
Een van de hobbies daarachter was, vanzelfsprekend, lezen. Met Luigi Pirandello's 'Wijlen Matia Pascal' heb ik een nieuwe auteur (nobelprijswinnaar ook) leren kennen. Het boek is lichtjes archaisch geschreven (ongeveer 100 jaar is het dan ook al) maar het verhaal en de beschrijvingen zijn nog altijd actueel en super. Volgend citaat lichtte ik uit de bladzijden 121-122 :
'Ik heb een hoop vrienden, maar gelooft u me, het is op wat oudere leeftijd niet prettig om als je thuiskomt niemand te vinden. Tja! Er zijn er die de dingen begrijpen en anderen die ze niet begrijpen, beste meneer. Degenen die ze begrijpt is er veel slechter aan toe, want hij komt op het laatst zonder energie en zonder wilskracht te zitten. Degeen die begrijpt zegt namelijk : "Ik moet dit niet doen, ik moet dat niet doen, om deze of die dwaasheid niet te begaan". Prachtig! Maar op een gegeven moment merkt hij dat het leven een en al dwaasheid is, en zegt u me dan eens wat het betekent er geen enkel te hebben begaan : het betekent op zijn minst dat je niet geleefd hebt, waarde heer.'