Spa - dag 1

En het was zo ver!
Vrijdag, 7 juni, na het werk met Eva vertrokken - direction de Spa.
De trein van 19u27 werd probleemloos gehaald. Een uurtje later waren we in Verviers-central en na een overstap op een wis- en waarachtige boemel tsjokten we richting bronstadje. In het gezelschap van een gilde Westvlaamse jongens, ergens begin 20. Heel stoere mannen allemaal, tot er eentje schattig kwam vragen 'of wij ook naar Spa gingen'. Mijn eventueel toekomstig vaderhart werd er van gecharmeerd.
Zowel het station van Spa als het stadje zelf lagen er verlaten bij. We volgden de boulevard dwars door het centrum, voorbij o.m. het casino, tot we ergens links insloegen, meteen de helft van een zeer steile heuvel voor de voeten geworden kregen en arriveerden in ons hotelletje - 'Chatoîment'. Een samentrekking van 'chateau' en 'logiment' zo legden de eigenaars, een ouder koppel, ons die avond uit. Inderdaad, het waren Nederlanders.
Het huis was echt fantastisch. Redelijk oud, maar nogal kasteel-achtig dus, met torentjes en al. Het lag tegen de voornoemde heuvel, op het einde van het geasfalteerde stuk weg. Verder kon je door richting wandelpaden.
De eigenaars zaten op het terras aan de voorzijde van het gebouw en toonden ons meteen het hoe en waarom. Op het gelijkvloers was een gemeenschappelijke living, een ontbijtzaal en hun privékeuken. Zelf kon je koken in een aparte keuken op kelderniveau. Op de eerste en tweede verdieping bevonden zich de kamers. Die waren in orde, niet te klein. Waar wij sliepen stonden 3 eenpersoonsbedden, dus dat was ideaal. Meteen hadden we ook zicht op het terras aan de achterkant van het huis. Toen we daar even later opstonden ontvouwde heel Spa zich aan onze voeten. Je kreeg er een subliem zicht over kerk en stadje.
Na het installeren was het al avond en waagden we ons aan de meegenomen fles wijn.