Cucuron - La Bastide

Rond 14 uur verlaten we het restaurant in Cucuron om koers te zetten naar het +- 20-25 kilometer verder gelegen Fiéraque. Het landschap blijft erg golvend, maar toch uitgevlakter, door het Pays d'Aigues. De natuur is er erg groen.

Zoals steeds rijden we op een iets hoger gelegen stuk weg, met het wijdlopende dal rechts onder ons, afgezoomd door meer zuidelijk gelegen bergketens. We rijden vlot door, over heel rustige wegen, langs kleine dorpjes als la Motte d'Aigues, Saint Martin de la Brasque en Peypin d'Aigues. Hierna volgt er een heel mooie klim van een drietal kilometer naar het erg verborgen gelegen Vitrolles-en-Lubéron, een piepklein hooggelegen dorpje, verscholen tussen de heuvels van het Lubérongebergte. De indrukwekkende vergezichten volgen mekaar constant op. In Vitrolles loopt de weg dood en kan je alleen nog te voet de Lubéron oversteken. Wij keren terug via een andere weg, 5 kilometer in dalende lijn. Zonder een trap te geven belanden we zo vlakbij Fiéraque. We hebben een beetje problemen met het vinden van het huis maar na een telefoontje wordt ons de weg makkelijk uitgelegd.

Onze verblijfplaats is supermooi. Het is een groot huis, langs een drukkere weg maar toch rustig, met nog 1 kamer en 2 gites. De tuin is groot en dooraderd met vele paadjes die de gites, het zwembad, pingpongtafel, terras, ... met mekaar verbinden.

We verfrissen ons en duiken het zwembad in, waar de andere gasten (een wat ouder Schots koppel) langsliggen. Het water is zoals steeds vrij koud maar eens gewend is het zalig, in de zon. We zwemmen eventjes om dan op de ligzetels langs het zwembad wat te lezen.
Onderweg (op de markt in Cucuron) hadden we allerlei eetgerief gekocht : baguette, jam, meloen, tomaatjes, olijven en radijzen, waarvan we op het terras, 's avonds, een wat alternatieve maaltijd mee maken. De avond is heel zacht zodat we nog lang buiten kunnen zitten, lezend.

Markt in Cucuron

Dinsdagochtend stonden we opnieuw erg vroeg op, om zo snel mogelijk de fietstocht aan te vatten. Tegen 8 uur stonden we klaar aan de ontbijttafel. Zoals zo vaak in Frankrijk was dit eerder basic dan uitgebreid, maar wel goed.

De rit van vandaag was niet zo lang, 55 kilometer ongeveer, maar wel golvend van aard. De eindbestemming was Fiéraque, een deelgemeente van La Bastide des Jourdans, waar de fietsroute doorheen liep.

Het weer was vrij ideaal. Niet meer de loden hitte van de rit naar Mérindol, maar wel een ideale 25 graden.

Reeds na een kilometer stopten we uitgebreid in Mérindol-centrum. Het was daar heerlijk, in een ontwakend Zuiders dorpje. De school was net bezig, wat maakte dat de mama's zonder hun kroost nog stonden na te praten. Verder waren alle winkels, bakkers, ... open, wat ook volk te voet teweeg bracht.

Wij postten hier onze kaartjes, kochten brood, drank en fruit. Verder had de gazelle wat pijn aan het beentje zodat ze naar de apotheker ging voor een mooi, groot, wit steunverband. Opgelucht kwam ze al snel weer huppelend opdagen.

Dan begint het echte werk. De weg loopt heerlijk tegen de heuvelrand, met constant een prachtig uitzicht over de vallei en de Lubéron. Het parcours is erg golvend en best wel zwaar. We passeren enkele gehuchtjes (Les Borrys, Les Beaumes). Op een plek was het zelfs zo steil, en had ik fout geschakeld, wat maakte dat ik de heuveltop niet haalde. Helaas, want het was de enige keer op reis...

Het eerste stadje waar we aankwamen, even later, was Lauris. Ook dit lag iets hoger, zodat we een banaan konden eten met mooi uitzicht. We stopten nog even aan een bankautomaat en misten dan ergens de goede weg. Hierdoor belandden we op eens iets drukkere weg, maar niet veel later reden we het dorpje Puyvert in, waar de juiste route weer was aangegeven. Via eenzelfde soort kleine wegen bereikten we niet veel later het mooie, iets grotere, Lourmarin. Er lag hier een heel mooi kasteel, waar we even kort oor omreden maar wat we natuurlijk niet konden bezoeken. We hadden nu een stevig stuk weg voor de boeg richting Vaugines. Hierna ging het weer naar beneden zodat we iets voor de middag in het schitterende Cucuron arriveerden. In Cucuron was het, zo hadden we per toeval de avond tevoren ontdekt, marktdag op dinsdag.

Cucuron reden we gezapig binnen, langs fel beschaduwde wegen. Er was duidelijk meer volk op gang dan in andere omliggende dorpen.
Enkele honderden meters verder kwamen we dan in het dorpscentrum waar de markt grotendeels rond een langwerpig bassin was opgesteld. We wandelden hier rustig rond, kochten wat lekkere dingen voor later op de avond, en zochten ons dan een restaurantje uit, vlakbij de markt in het dorpscentrum, waar we elk een héérlijke vis bestelden.

Het eten hier was erg aangenaam en nam enkele uren in beslag.