Naar Le Paradou
Het volgende stadje dat we zouden aandoen was Saint-Remy-de-Provence. We reden ernaartoe via heel mooie, rustige wegen. Langs de kant van de weg lagen er veel stukken grond met fruitbomen, weien met stieren/kalveren. Op een muur zat een pauw, een heel fraai en groot beest, helaas met 'ineengeklapte' staart.
We reden Saint-Remy binnen en kwamen zo voorbij 'camping Pegasus', waar ik lang, lang geleden circa. 3 keer op reis ben geweest. Heerlijk om terug te zien hoe er eigenlijk nauwelijks iets veranderd was. Ik ben even op en af gelopen, herkende de plaatsen, het zwembad, het vele riet, de omheining, ...
We reden Saint-Remy binnen en kwamen zo voorbij 'camping Pegasus', waar ik lang, lang geleden circa. 3 keer op reis ben geweest. Heerlijk om terug te zien hoe er eigenlijk nauwelijks iets veranderd was. Ik ben even op en af gelopen, herkende de plaatsen, het zwembad, het vele riet, de omheining, ...
Saint-Remy is een heel klein maar zeer mooi en typisch Provencaals stadje. Op de ring werd vrij rustig gereden dus die geraakten we zonder problemen over. Hierna was je meteen in de stadskern. De straatjes waren smal, mooi en verzorgd. Op het eerste het beste plein zetten wij ons om iets te drinken, onder de platanen. Er was niet zoveel volk op straat, ook al had het ondertussen gestopt met regenen. Na wat pauze wandelden we het stadje door, namen nog een foto van de mooie kerk en fietsten verder, richting Les-Baux-de-Provence.
De weg liep in eerste instantie lekker naar beneden tot we ergens linksaf dienden in te slaan. Vanaf hier begon de klim naar het uniek gelegen Les Baux, temidden van de Alpilles. Onze eerste klim van de reis duurde +- 5 kilometer. In het algemeen verliep ie vrij vlot, mede door het regelmatig pauzeren. Naar het einde toe, boven op de Alpilles, had je een schitterend zicht over de omgeving, zeker toen het uit rotsen gehouwen Les Baux opdook. We reden verder tot aan de voet om er met de fiets aan de hand even in te trekken. Hier was het wel overvol en zeer toeristisch. Bovendien waren de wegen in het stadje uiterst steil, zodat we maar teruggedraaid zijn.
De laatste 4 kilometer naar Le Paradou dienden we niet meer te trappen, heerlijk dalend ging het. Ik kreeg hier pijn in m'n been, maar gelukkig was dat de ochtend erna geweken.
Onze verblijfplaats vonden we heel vlot, met 82 kilometer op de teller. De ontvangst was vriendelijk, door een typische, zelfverklaarde, grapjas. Het huis was heel mooi, met een grote tuin en zwembad (jammer van de regen die ook na Saint-Remy weer begonnen was). We hadden een schitterende, propere, kamer.
Na het douchen en wat schrijven aan de notities van de dag zouden we gaan eten in een restaurant vlakbij. Helaas bleek dat gesloten te zijn, evenals een ander restaurant dat we tegengekomen waren. In een gat als le Paradou mochten we blij zijn dat er nog een derde was, dat gelukkig opendeed (binnen 15 min., want ze waren zelf nog aan het eten). Om 19u30 waren we er weer en mochten binnen. Het betrof hier een vrij sjiek restaurant waar onze sportkleding en -schoenen wat uit de toon vielen. Niet getreurd, binnen de kortste keren zat het er vol (senioren) en het eten was prijzig maar zeer lekker. We kregen als voorgerecht een soepachtige groentemengeling, gevolgd door het hoofdgerecht dat stierenstoofvlees was (heel erg stevig smaakje), en nagerechten die zéér calorierijk waren. Het was genoeg en zeer lekker.
Dankzij de regen en de avondzon kregen we nog een heel mooie regenboog cadeau
Veel deden we erna niet meer, wat lezen en vrij vroeg in bed kruipen.
0 Comments:
Post a Comment
<< Home