Variatie

Vanuit Quatret ging de weg loodrecht, gedurende 8 kilometer, naar Galician. Een heel mooie weg, tussen de weiden, meren en een kanaaltje dat langs de weg uitgegraven was. Alleen waren er vrij veel doodgereden dieren, niet verwonderlijk gezien de natuur temidden dewelke de weg ligt. In Galician stopten we even bij de plaatselijke épicerie voor wat extra bevoorrading. Het dorpje was heel klein maar leek wel leuk.

We vervolgden onze route en kwamen op een schitterend stuk weg. De weg ging er eerst langzaam omhoog om dan, op een plateautje gekomen, heuvelend doorheen de wijnranken heen en weer te zwenken. Het weidse uitzicht over de lagere streken was supermooi. We zagen er ook het eerste opengebloeide zonnebloemveld. Er was totaal geen verkeer noch richtingsaanduidingen. Zo was het ons onduidelijk in welk dorpje we zouden uitkomen - Vauvert of Beauvoisen (het 2e was de bedoeling). Opeens kwamen we op een kruispunt waar 4 andere wegen op uitkwamen. Nergens iets wat op een richtingaanwijzer leek. Niet veel later kwam er echter een héle vuile auto aan. Volgens de knappe gast erin bleek dat we slechts 300 meter van Beauvoisin verwijderd waren. De gazelle stond nog te trillen van de schone jong in de auto zodat ik haar maar meesleurde, in Beauvoisin.

In dat dorp was niet speciaal te zien en we reden dan ook nog even door op zoek naar een geschikte picknickplaats. Hier hadden we geluk want bij het buitenrijden reden we langs een verlaten park met banken en al. Met al meer dan 40 kilometer in de benen besloten we dat dit ideaal was.

Na een wat langere pauze ging het weer door. De zon scheen nu erg hard en er was weinig schaduw.

De volgende 20 kilometer waren eigenlijk minder interessant. De weg liep er hoofdzakelijk naar beneden, dus dat was wel ok, maar verder passeerden we dorpjes zonder interesse in de rand van Nimes (deze heel grote en drukke stad wilden we ontwijken). In het eerste van die dorpjes, Genereac, was het even zoeken naar de weg, maar vanaf dan was het wel in orde. We passeerden kleine, wel mooie, weggetjes, met o.m. 2 slangen die slachtoffer waren van roadkill. Eventjes belanden we op een zandweg maar ook dit was de juiste en geplande weg. Enfin, zo kwamen we uit vlakbij de grote en drukke weg tussen Nimes en Saint-Gilles. Deze moesten we 200 meter volgen om dan 5 kilometer langs een heel drukke en gevaarlijke weg te rijden. Zo passeerden we Garons en het stadje Gaillargues.

Hierna hadden we nog 2 randsteden van Nimes voor de boeg : Rodilhan en Marguerittes. Beide waren weinig aantrekkelijk, maar de weg bleef dalen en het was er best rustig (los van enkele gevaarlijke punten) zodat het fietsen nog goed meeviel. In Marguerittes, en wat marginaal stadje, stopten we nog even voor een cola alvorens definitief naar Poulx (dat slechts 5 kilometer verder was) te rijden.